ငယ္ဘ၀ သို႕ တမ္းခ်င္း

                                                      

ငါငယ္ငယ္ကေလးဘ၀

ဒိုးပစ္တမ္းကစားေနၾကတဲ.ငါ.အကိုေတြကိုၾကည္.ရင္း

ငါလည္းသူတို.အရြယ္ေရာက္ရင္

သူတိုလိုကစားတတ္မွာဘဲဆိုတဲ႕

ဖ်တ္လတ္တက္ၾကြတဲ႕အေတြးေတြနဲ႕

ေန႕ေန႕ညညဒုိးၿပစ္ၾကည္႕ခဲ႕ေပါ႕....

တကယ္ပါဘဲေလ.............

ငါ႕အသက္သူတိုလိုအရြယ္မေ၇ာက္ခင္

ငါသူတိုကိုေက်ာ္လြားနိူင္ယူခဲ႕ၿပီ.....

Any time,Any way ေပါ႕....

ဒါဟာၾကိဴးစားမႈရဲ႕ရလဒ္တခုမ်ားလား

မေရမရာငါေေတြးမိခဲ႕........

 

ငါ႕အသက္ဆယ္႕ေၿခာက္,ဆယ္ခြန္

ပထမဆိုတဲ႕အရာတခုကို

အသက္ထက္ပင္ၿမတ္နိုး

အၿပိင္အဆိုင္ယူ ၾကိုးစားေနတဲ႕ေက်ာင္သား/ေက်ာင္းသူေတြၾကားမွာ

ငါလည္းလူေတြထဲ ကလူဘဲေလ....

အဲ႕ဒီ ပထမကိုအရမ္းရခ်င္ခဲ႕တယ္...

အေမ႕ရဲ႕ေခၚသံကိုမ်က္ကြယ္ၿပဳ

အေဖ႕ရဲ႕ခိုင္းေစမႈေတြကိုလ်စ္လွဳူရွူ

သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ေဆာ႕ကစားသံေတြကိုနားပိတ္ဖုန္းကြယ္ရင္း

ေန႕ေန႕ ညည ေက်င္းစာေတြၾကားမွာဘဲငါနစ္ၿမဳပ္ေနခဲ႕တာေပါ႕..

တကယ္ပါဘဲေလ.....

ငါလိုခ်င္တဲ႕ပထမဆုဟာ....

 သိပ္မၾကာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာဘဲ

ငါ့ဆီကိုေရာက္လာခဲ႕ပါၿပီ..

အတိုင္းမသိေပ်ာ္ရြင္မႈေတြနဲ႕

အဆံုးစမဲ႕ဂုဏ္ယူေပ်ာ္ရြင္ခဲ႕မိေပါ႕...

 

ငါအသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္

ေပ်ာ္ရြင္စရာအစစ္ကအခုမွေတြ႕မိတာလိုေတြးမိတယ္

အရင္ကသူငယ္ခ်င္းနည္းခဲ႕တဲ႕ငါဟာ

ခုေတာ႕သူငယ္ခ်င္းေတြတရုန္းရုန္းနဲ႕ေပါ႕..

ရင္ခုန္ခ်င္စရာလို. ေၿပာေနၾကတဲ႕အခ်စ္

စမ္းသပ္ၾကည့္ေတာဟုတ္သလိုလိုပါဘဲ...

ေသာက္ရင္မႈး,မႈးရင္ၾကမ္းလိုက္

မင္းကခုထိလူၿဖစ္က်ိဳးမနပ္ဖူးဆိုေတာ႕လည္း..

(ခ်ိးယားစ္......တူငယ္ဂ်င္း....)

 

ပ်င္းစရာၾကိးကြာလို႕ငါကေၿပာေတာ႕

ဒါမွစစ္မွန္တဲ႕တကယ္႕ဖိးလ္တဲ႕

မင္းလည္းအခ်ိန္ကိုအက်ိဳးရွိရွိအသံုးခ်ခ်င္ရင္

စမ္းသပ္ေလ.လာၾကည္႕ပါဦးတဲ႕....

ဒါကေဂ်ာ္ကာ,ဒါက ကြင္း,ဒါက ကင္း , ဒါက, ညွင္းတဲ႕

အို....စံုေနတာပါဘဲ...

ေနာက္ဆံုးေတာ႕....

အသဲကြဲတာကိုငါဂရုမစိုက္ေတာ႕ဘူး

(ဂြတ္ဘိုင္မိန္းကေလးေရ......)

ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႕ညတိုင္းထြက္ခ်င္တဲ႕ငါ႕ကို

သူငယ္ခ်င္းေတြကေၿပာၾကၿပန္တယ္.....

(မင္းကလြန္လြန္းၿပိတဲ႕....)

RUM,တစ္ေတာင္႕ကုိေရမေရာဘဲေသာက္တဲ႕ငါကို

(မင္းကဂ်ိဳးကပ္ေနၿပိတဲ႕....)

အလာကားေၾကးေတာင္မိုးလင္းေအာင္ဖဲရိုက္တဲ႕ငါကို

(မင္းကထိမ္းလိုမရေတာ႕ဘူးတဲ႕....)

ဘာေတြလဲဘ၀ရယ္...ဘာေတြလဲ

စိတ္ညစ္တိုင္း ခ်င္စူးစူး ဆိုင္ကေလးရွိရာကိုလာခဲ့တယ္..

အခ်စ္က ငါ့ႏွလံုးသားကို ေၿခမြဖ်က္စီးသြားခဲ့ၿပီ...

အရက္ကငါ့အသိကို ေ၀၀ါးေစခဲ့ၿပီ..

ေလာင္းကစားကငါ့ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ဖ်က္စီးေနၿပီ...

ငါ့အသိစိတ္ဟာလည္း

လင္းတစ္ခါ ေမွာင္တစ္လွည့္..

အစိုးမရတဲ့ အနက္ေရာင္အိမ္မက္ေတြၾကားမွာ

အတားအစီးမဲ့ လြင့္ေမ်ာရင္းေပါ့...

ဒါဟာက်ဆံုးမွုရဲ႕ နိဒါန္းတစ္ခုမ်ားလား..

ေၾကာက္ရြံ႕စြာ ငါေတြးမိခဲ့...

 

ငါ့အသက္ အိုဗာ 70 ...

လူေတြက ငါ့ကို ဆရာလို႕မေခၚေပမဲ့..

ငါ့အလုပ္ကိုသိရင္ ေၾကာက္ရြံ႕ မႈေတာင္ၿဖစ္ေနၾကရတယ္...

လမး္မွာေတြ.ရင္ လက္ဆြဲနုွတ္ဆက္ဖို႕ေ၀းေရာ...

အေ၀းကေန ခပ္ကုပ္ကုပ္မ်က္ကြယ္ၿပဳသြားၾကတာမ်ားတယ္...

ဘာေတြလညး္...ဘ၀ရယ္ဘာေတြလဲ...

အရည္မရွိေတာ့တဲ့ပုလင္းကို ႏွေမ်ာတသစြာၾကည့္..

“ဒါမွငါကြ”...လုိ႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂုဏ္ေဖာ္ေအာ္ဟစ္ရင္း..

မနက္ၿဖန္ဆိုရင္ မရွိေတာ့မဲ့ မူးေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးေတြၾကားမွာ..

ငါဟာရွႈးမိုက္စြာ ရစ္မူးရင္ေပါ့...

လမ္းေပၚမွာ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ေလ်ွာက္ေနတဲ့ငါ့ကုို..

ဇိမ္ခံကားေပၚက လူက မသိသလိုၾကည့္သြားေတာ့

အရွက္မဲ့ တလြဲမာနက ထၾကြရင္း...

ငါဟာဘာေကာင္လဲဆိုတာသိရမယ္ဆိုၿပီး...

ဆဲဆိုရင္း စိန္ေခၚၾကိမ္းေမာင္းမိေပါ့...

ခက္ေတာ့ခက္ပါတယ္ေလ...

နံနက္ခင္းရဲ႕ ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္နႈးမႈေတြအၾကားမွာ

အိပ္တန္းဆင္း ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ေတးသီသံကို နားဆင္ရင္း...

မ်က္ခင္းၿပင္မွာ ပ်ံ၀ဲေနတဲ့...

ေရာင္စံုလိပ္ၿပာေလးေတြကိုေငးၾကည့္ရင္း...

ငယ္ဘ၀ကို တမ္းတသတိရမိတယ္...

ငါ့နားထဲမွာ ဒိုးပစ္သံေတြၾကားလာရတယ္...

ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ေက်ာင္းစာက်က္မွတ္သံေတြ....

အေမ႕ရဲ႕ေႏြးေထြးၾကင္နာတဲ့ အၿပံဳးေတြ..

အေဖ႕ရဲ႕ဘယ္ေတာ့မွ မၿငင္းခဲ့တဲ႕လိုက္ေလ်ာမႈေတြ..

ခ်စ္သူရဲ႕ၾကည္နႈးဖြယ္စကားသံေလးေတြ...

အၿပာေရာင္ဖဲခ်ပ္ေတြ..အနက္ေရာင္အိမ္မက္ေတြ..

အရာအားလံုးဟာမေန႕ကလိုပါဘဲ...

ဒီလိုနဲ႕ ညေနေစာင္းခဲ႕ၿပန္ၿပီ..

ပုလင္းသံ ခြက္သံေတြ ဆူညံေနတဲ့အခန္းေလးထဲမွာ..

ငါလည္းငါ့ဘ၀အမွန္ကို ၿပန္လည္အစၿပဳရင္းေပါ့..

အဆံုးမဲ့မႈးသြားရင္ေတါ့ အရာအားလံုးကိုေမ့သြားမွာဘဲလို႕..

ငါေမွ်ာ္လင့္မိတယ္...

ငါ့ရဲ႕အလုပ္ကိုစိတ္ကုန္မိတယ္...

ဟုတ္တယ္ေလ....

တခါတေလေတာ့လည္း သုဘရာဇာအလုပ္ဆိုတာ ေၾကကြဲဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္...

 

 

ေႏြရဲ႕တစ္ေန႕...

                                ကေလးေတြအိမ္ေရွ႕တလင္းၿပင္မွာကစားေနၾကတယ္...

                                ကေလးတစ္ေယာက္ေငးၾကည့္လို႕...

မိုးရဲ႕တစ္ေန႕...

                               ေက်ာင္းေရွ႕ Assembly ကြင္းၿပင္မွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားအားလံုး

                               ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် လက္ခုပ္တီးေပးၾကတယ္..

                               ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္က ဆုေတြယူလို႕...

ေဆာင္းရဲ႕တစ္ေန႕...

                              ခ်မ္းေအးလွေပမဲ႕ ၿမိဳ႕အစြန္ဆိုင္ေလးထဲမွာေတာ့လူေတြ

                              စည္ကားလို႕ေနတယ္...

                              အခ်စ္ရဲ႕က်ရွံႈးမႈဆိုၿပီး လူငယ္တစ္ေယာက္ေအာ္ဟစ္ေၾကကြဲလို႕...

 

ဒီေန႕...

                             ၿမိဳ႕ၿပင္သုသာန္ ဇရပ္တစ္ခုမွာေတာ့ သုဘရာဇာအဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕

                             အေလာင္းကိုေၿမၿမဳပ္ဖို႕ စီစဥ္ေနၾကတယ္...

                            အဖိုးၾကီးရဲ႕လက္ထဲမွာပထမဆု တံဆိပ္ၿပားတစ္ခု

                            သူ႕ရဲ႕ပါးၿပင္မွာမ်က္ရည္စေတြနဲ႕...

 

 

 

 

 

           

 

 

                       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ဆိုင္းရင္.ရြာသို႕တစ္ေခါက္....

ဇန္န၀ါရီရက္ေတြက ပ်င္းစရာေကာင္းလြန္းပါတယ္..

စက္ယႏၱယားဆန္ဆန္လူေတြကိုလည္းမၾကည္႕ခ်င္ဘူး

ေပါက္ကရေတြလုပ္ေနတဲ႕ ဆိုင္းရင္႕ ကမၻာကိုငါေရာက္သြားတယ္..

အိုင္းစတိုင္းကစေမးတယ္..."မင္းလုပ္ခ်င္တာေၿပာလိုက္စမ္းတဲ႕"..

ငါ႕မွာ မယ္မယ္ရရလုပ္စရာလည္းမရွိဘူး....

"လိပ္ေတြကို အေတာင္တပ္ေပးခ်င္တယ္လို႕ဘဲေၿဖမိေတာ႕" 

"ရွီး..ထဲမွဘဲလို ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္တယ္"...

ဒါေပမဲ႕သူၾကိဳးစားၿပီးလုပ္ေပးပါတယ္..ၿပီးေတာ႕လိပ္ေတြေနတဲ႕ေနရာကိုညႊန္ၿပလိုက္ေသးတယ္...

ထူးဆန္းတဲ႕အေတာင္ပံကိုလိပ္တိုင္းလိုလိုကစိတ္၀င္စားပါတယ္...

ဒါေပမဲ႕ ဘယ္ငနဲမွ စမ္း မပ်ံ၀ံ႕တာခက္ေနတယ္...

ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အသဲကြဲေနတဲ႕လိပ္တေကာင္ထြက္လာတယ္...

"သူကိုသာတပ္ေပးလိုက္ပါတဲ႕"...ေၾကကြဲသံေလးနဲ႕ဆိုေတာ႕ သိပ္စိတ္မခ်မ္းသာၿပန္ဘူး...

ဒီပစၥည္းက ေဆးဖတီး အၿပည္႕နဲ႕ပါကြလို႕ေၿပာရေသးတယ္..

ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံတက္သြားတဲ႕လိပ္ကို လိပ္အားလံုးက လက္ခုပ္တီးအားေပးၾကတယ္..

ဒါေပမဲ႕သိပ္မၾကာဘူး.. အသဲကြဲလိပ္ၿပန္ဆင္းလာတယ္..

ေခြ်းလံုးေနတဲ႕မ်ာက္နွာနဲ႕ ထစ္ထစ္ေငါ႕ေငါ႕ေၿပာတယ္...

"စပိ အရမ္းမ်ားတယ္ဗ်ာ.. က်ဳပ္တို႕နဲ႕အဆင္မေၿပပါဘူးတဲ႕...."

အၿပန္လမ္းမွာ မာကိုနီ နဲ႕ေတြ႕လို႕တခုပူဆာမိေသးတယ္..

"ကမၻာအေရွ႕ၿခမ္းကိုထိမ္းနိုင္မဲ႕ ရီမု မ်ားလုပ္ေပးနိုင္မလားလို႕"

" ၾကိဳးစားေနပါတယ္လို႕ ေခါင္းကုတ္ၿပီးေၿဖတယ္"...

စိတ္ေလတယ္ဗ်ာ..

ပန္းၿခံကိုသြားေတာ႕ ညေနေစာင္းေနၿပီ...

အက္ဒီဆင္တစ္ေယာက္  မီးအိမ္တလံုးနဲ႕အလုပ္ရွဳပ္ေနတာေတြ႕ရလို႕ သြားစပ္စုမိတယ္...

အရာ၀တၳဳတခုကို အရိပ္မထြက္ေအာင္လုပ္ေနတာတဲ႕...

ထြက္ေတာ႕ဘာၿဖစ္လို႕လဲဗ်လို႕ ဘုေတာမိေတာ႕ " အရိပ္ထြက္ရင္ အရိပ္မွာ ၀င္ခိုတဲ႕သူေတြမ်ားလြန္းလို႕တဲ႕"....

" ညီမွ်တဲ႕အလင္းနဲ႕ အဲ႕ႏွီ ၀တၳဳကို အရပ္မ်က္နွာတိုင္းက ထိုးလိုက္ပါလားလို႕" ေၿပာေတာ႕ သူ ေတြေ၀သြားတယ္..

ေလးတြဲ႕စြာေၿပာပါတယ္.." ၿဖစ္နိုင္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ဓါတ္ဆီဖိုးေတာ္ေတာ္ကုန္မွာတဲ႕"...

ဆိုင္းရင္႕ ရြာကအထြက္မွာ ဒီပါခ်ာဘဲကတခုေတာင္းဆိုတယ္… ကြန္မန္႕ေပးခဲ႕ပါဦးတဲ႕…

အိုင္းစတိုင္းက စိတ္တိုလြန္းတယ္…သူက သံုးမွတ္ေပးတယ္..

မာကိုနီက ပ်င္းတယ္.. ေၿခာက္မွတ္ေပးတယ္..

အက္ဒီဆင္က  အတၱဆန္ၿပီး နွပ္ခ်ီးက်တယ္...    ဆယ္နွစ္မွတ္ေပးတယ္...

ဆိုင္းရင္႕တစ္ေတြအားလံုး နွဖူးေၿပာင္တယ္.. က်န္တဲ႕ အမွတ္အားလံုးေပးတယ္...

ၿပီးေတာ႕ ရာသက္ပန္ ဖရီးဗီဇာထုပ္ေပးတယ္...

နင္သြားခ်င္ရင္ေၿပာပါ.. ေပးငွားလိုက္မယ္...

Auto CAD ကို ၿမန္ၿမန္သံုးနိုင္ဖို႕

ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာတေနကုန္ထိုင္ၿပီး Auto CAD နဲ႕ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ႕ Drafter မ်ားအတြက္ရည္ရြယ္ပါတယ္။Drawing Time Limit ကို ဘယ္လိုေလွ်ာ႕ခ်နိဳင္မလဲ၊ အလုပ္တခုကိုၿမန္ၿမန္ၿပီးသြားဖို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြကပိုၿပီး စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ၾကတယ္လို႕ၿမင္မိပါတယ္၊ ဒါက အာဆီယံ နိုင္ငံက လူမ်ိဳးတခ်ိဳ႕နဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ၿပီးေၿပာၾကည္႕တာပါ၊သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ကို အၾကံေပးဘူးပါတယ္။ " အလုပ္ေတြက တခုၿပီးရင္ တခုေရာက္လာမွာဘဲ ငါေတာ႕ စိတ္မ၀င္စားဘူးတဲ႕"လူမ်ိဳးစုတခုအတြက္ ဒီစကားက ၀မ္းနဲ႕စရာေကာင္းပါတယ္၊ ကိုယ္ေရာက္တဲ႕ေနတရာ ကိုယ္႕အလုပ္မွာ အေကာင္းၿမင္စိတ္အတတ္နိုင္ဆံုးထားၿပီးအေကာင္းဆံုးလုပ္ေဆာင္သြားၾကဖို႕အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္၊ သင္႕ပတ္၀န္းက်င္ သင္ေတြ႕ေနက် သင္႕သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေမးၾကည္႕ရင္ " ငါ႕ အလုပ္ကမမိုက္ပါဘူးကြာ ေဘာ႕စ္ကအရမ္းခ်ီးေပတယ္ လုပ္ရတာလည္း မတန္ပါဘူး" ..အဲဒီအေၿဖေတြဘဲရဖို႕မ်ားပါတယ္..သက္ေရာက္မွဳနဲ႕တူညီတဲ႕ တန္ၿပန္သက္ေရာက္မွဳကို သင္ခံစားရမွာမလြဲဘူးလို႕ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႕ယံုၾကည္ေနပါတယ္၊
Auto CAD မွာ ကြ်န္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုး Feature တခုက အၿခား Software ေတြနဲ႕မတူတဲ႕ Keyboard ကေန ခိုင္းေစနိုင္တဲ႕ Command Lineဆိုတာေလးကိုပါ၊ စက္၀ိုင္းတခု ဆြဲဖို႕ Circle (C) Enter ဆိုၿပီး Keyboard ( Command Line) ကေန ရိုက္ထည္႕မယ္၊ Command Line မွာ ကိုယ္႕ကိုၿပန္ေမးပါတယ္..စက္၀ိုင္း Center ကို ဘယ္မွာခ်မလဲ သတ္မွတ္ေပးပါတဲ႕ (Specify center point for circle..)၊ ဒါက ဥပမာပါ၊ Auto CAD မွာ Command အားလံုးလိုလိုက အဲဒီလိုပါဘဲ၊ ကိုယ္က Command Line မွာ ထည္႕ၿပီး Auto CAD ကို ခိုင္းေစလိုက္ Auto CAD က ကိုယ္႕ကို ၿပန္ေမးလိုက္နဲ႕တကယ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေၾကာင္႕ Command Line မၾကည္႕တဲ႕ Auto CAD Beginner ေတြအတြက္ေတာ႕ အေတာ္ အခက္ၾကံဳရပါတယ္၊အေမးကတၿခား အေၿဖက တၿခားဆိုသလိုေပါ႕၊ ေပါက္ကရၿဖစ္ေတာ႕တာဘဲ၊ ရိုးရွင္းတဲ႕ Auto CAD Command ရဲ႕ Reply Message ကို ဖတ္နိုင္ၾကပါတယ္၊ဒါေပမဲ႕ အခ်ိဳ႕က ဖတ္ရေကာင္းမွန္းကိုမသိၾကတာ..
Auto CAD ကိုအလုပ္လုပ္ဖို႕
Keyboard ကေန ေစခိုင္းနိုင္တဲ႕ Command Line
Mouse နဲ႕ ေစခိုင္းနိုင္တဲ႕ Menu / Toolbars ေတြရွိပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕က Keyboard ကသံုးတယ္၊ ဒါက လူအမ်ားသံုးေနၾကပါ၊ တခ်ိဳ႕႕ Graphic Screen ေပၚမွာToolbars ေတြ မ်က္စိေနာက္ေလာက္ေအာင္တင္ထားၿပီး Mouse နဲ႕သံုးတယ္၊ သိပ္အဆင္မေၿပဘူးထင္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ႏွစ္နဲ႕ခ်ိီၿပီး ဆြဲေနခဲ႕တဲ႕ သူတေယာက္ကို အၾကံသြားေပးရင္ေတာ႕ ေဆာရီးပါလို႕ေၿပာမွာေသခ်ာပါတယ္၊ ေကာင္းသည္ၿဖစ္ေစ ဆိုးသည္ၿဖစ္ေစ အသားက်ေနတဲ႕ အက်င္႕တခုကိုအသစ္လဲဖို႕က ခက္တယ္ေလ၊ အဲဒါဆိုရင္ ဘယ္ဟာကအေကာင္းဆံုးလဲ၊ Keyboard ေရာ Mouse ပါ မွ်မွ်တတ အလုပ္လုပ္နိုင္ရင္ေတာ႕ အေကာင္ဆံုးဘဲလို႕ၿမင္မိပါတယ္၊ ေရရွည္အသံုးၿပဳေနသူေတြအတြက္ေတာ႕ ရလဒ္က ပိုသိသာလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ Keyboard ကေန ရိုက္လို႕မရတဲ႕ command ေတြ (ဥပမာ... Tan-Tan-Tan စက္၀ိုင္းတခုဆြဲဖို႕) အမ်ားၾကီးရွိေနပါေသးတယ္။ Auto Lisp နဲ႕ Macro ေရးထားရင္ ရတာေပါ႕လို႕ ေၿပာလို႕ရပါတယ္။ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ႕သူေတြအတြက္ေတာ႕ ခက္တာေပါ႕။သီးသန္႕ ကိုယ္႕ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ဘဲ အၿမဲတမ္းသံုးေနရသူေတြအတြက္ေတာ႕ Auto Lisp ကို Basic ေလးသိရံုနဲ႕ Command ေတြကို ၿခံဳ႕နိုင္ၿပီး Drawing အခ်ိန္ကို သက္သာတိုေတာင္းေစပါတယ္၊ ( Beginner ေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးစာအုပ္က Saya Robert Tin Aye ရဲ႕ Auto CAD Volume II စာအုပ္ပါ)ေနာက္ဆံုးအခန္းမွာပါ Auto Lisp အေၾကာင္းပါပါတယ္..
ေအာက္က Command အခ်ိဳ႕ကို Auto CAD ရဲ႕ acad.pgp file ထဲမွာ ၿဖည္႕စြက္ေရးသားၿပီး သံုးၾကည္႕ပါ..ဒါမွမဟုတ္ Alias Editor ကိုဖြင္႕ၿပီးလည္း ေရးသားနိုင္ပါတယ္။ဒီ Command က Auto CAD ကို စက္မွာစတင္ခဲ႕စဥ္တုန္းက Express Tool ေတြကိုမတင္ခဲ႕ရင္ေတာ႕ သံုးရမယ္မထင္ဘူး...acad.pgp file ထဲကို ၀င္ၿပီးေရးတာက ပိုအဆင္ေၿပပါတယ္.Memory stick နဲ႕သယ္ၿပီး ကိုယ္ေရာက္တဲ႕ေနရာမွာ ထည္႕သြင္းအသံုးၿပဳလို႕ရတယ္ေလ..အဓိက က Auto CAD ရဲ႕ အသံုးမ်ား Command ေတြကို ဘယ္ဘက္ လက္နဲ႕ဘဲအသံုးၿပဳလို႕ရနိုင္ေအာင္ လုပ္ထားတာပါ... အစေတာ႕ နဲနဲ အခက္အခဲရွိေပမဲ႕ ေန႕စဥ္ၾကာလာတာနဲ႕အမ်ွ လြယ္ကူၿမန္ဆန္ လာလိမ္႕မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ပါတယ္..
CC, *COPY
RT, *ROTATE
DD, *MATCHPROP
DR, *LINE
ET, *OFFSET
AS, *MIRROR
DF, *POLYLINE
VE, *MOVE
DE, *DIMLINEAR
EE, *QLEADER
XX, *XLINE
အေကာင္းဆံုးက ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ႕ Field နဲ႕ဆက္ဆပ္ၿပီး ကိုယ္အသံုးမ်ားတဲ႕ Command ေတြကို Short Cut လုပ္ထားတာက ပိုၿပီးသင္႕ေတာ္ပါတယ္..အားလံုးကို ဘယ္လက္နဲ႕ဘဲ ရိုက္လို႕ရနိုင္ေအာင္ေပါ႕...
ACAD.PGP File ကိုသြားဖို႕အတြက္C:\Documents and Settings\Your User Name\Application Data\Autodesk\AutoCAD 10\R18.0\enu\Support ကိုသြားၿပီး.ကိုယ္သံုးတဲ႕ Version ကိုေတာ႕ေရြးေပါ႕...စက္မွာ Version နွစ္ခုတင္ထားရင္ ကိုယ္ၿပင္တဲ႕ Version မွာဘဲအလုပ္လုပ္မွာပါ.. acad.pgp file ကိုဖြင္႕ရပါမယ္...ရွိၿပီးသား Command ေတြရဲ႕ေအာက္မွာေရးလိုက္ရံုပါဘဲ..DRAWORDER Command က Keyboard ကနဲ႕စာရင္ Toolbar က သံုးရတာက ပိုၿပီးအဆင္ေၿပပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႕ DR ကို Line အေနနဲ႕ဘဲသံုးေတာ႕မယ္...ရွိၿပီးသား Command ကိုအစားထိုးဖို႕အတြက္..
'DR, *DRAWORDER
DR, *LINE
ဆိုၿပီး ရွိၿပီးသား Command ရဲ႕ေရွ႕မွာ Apostrophe Sign (') ထည္႕ေပးရပါတယ္..သတိထားရမွာက ေကာ္မာ (,) နဲ႕ Asterisk (*) ၾကားမွာ Tap Key နဲ႕သြားရင္ အလုပ္လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး.. Space bar သံုးမွ ရမွာပါ...ၿပီးရင္ Save လုပ္ၿပီး ပိတ္လိုက္ပါ.... Command Line မွာ REINIT >Enter>Mark PGP file
PGP file ကို ကလစ္ေပးၿပီး Re-initialization လုပ္ေပးၿပီးမွာ သံုးလို႕ရမွာပါ..

The Silent Night

Nwe Nwe
7/6/11
The Silent Night
“Silence is golden when you can't think of a good answer,” said Muhammad Ali. The place where is always crowded in day time and early night time. It is very din and everyone is busy with their work such as tricycles, hawkers, shopkeepers, buyers, students, teachers, and business men as well. I am one of them. No body looks at beside them and cares what is behind including me. They struggle for lives without noticing who they are.
In addition, the day is that I identify who I am in the silent night. When I come back from school, I feel exhausted and get a headache because of crossing the busy road. It is always crowded with different style of people until midnight for every day. Sometimes, I get angry by seeing and hearing all these people’s voice and actions. I am no longer capable to keep my ears for everyone. I am looking for the day that is totally soundless.
Moreover, fortunately, I get the place where I wish to live. Who will believe that there is no sound and no one this time in this ever crowed place but me? There are only the silent building, noiseless street, watery trees and solitary girl, me. It has being raining outside, so the soft wind is still blowing the tree which is near our building. I smell the fresh air and relaxing in the dark. There are only you can see the building which is light on and off. The busy road is still as a sky in the dark. Have you ever been alone and analyze yourself in this peaceful, dark, silent, calm, and lonely night?
On the whole, if you are alone in this silent place, your thinking will control of your mind and flooding with dreaming for future. That night created half of my life by virtualizing the image of the day where I want to be and who I want to be from now. I closed my eyes in that dark and distinguishing about my strengths and weakness to know who I am. The silent night helps me to realize the complex mind into peace.

ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ေႏြဦးေပါက္ငွက္ငယ္

ေႏြဦးေပါက္ဟာ ပူစပ္ပူေလာင္နဲ႕ ပ်င္းစရာေကာင္းလွတယ္လို႕ အဘြားက ခန ခနေၿပာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကေလးေတြက အဘြားေရွ႕မွာဘာမွမေၿပာေပမဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ႕ အဘြားကိုေလွာင္ၾကတယ္၊ ဟုတ္တယ္ေလ.. ေႏြးဦးကာလရဲ႕ လြပ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမ်ိဳးကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ေစာင္႕ေနရတာ နွစ္နဲ႕ခ်ီေတာ႕မွာဘဲ.. ေက်ာင္းသားဘ၀ရဲ႕ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ဘ၀ကို ဒီအခ်ိန္ေလးနဲ႕ဘဲနွစ္သိမ္႕ေနရတာ။ အေမရဲ႕ “ဟဲ႕ေကာင္ေလး ထေတာ႕ ေနကဖင္ထိုးေနၿပီ” ဆိုတဲ႕အသံကိုလည္း မၾကားရေတာ႕ဘူး..
နံက္တိုင္းၾကားေနၾက ၿခံဳေလွ်ာက္ငွက္ကေလးရဲ႕ တတစ္တစ္ၿမည္သံကို ဒီမနက္မွ ဘာလို႕ေပၚမလာတာလဲေတြးမိတယ္။ မေန႕က အကိုဆင္ေပးထားတဲ႕ေလးခြေလးက ကြ်န္ေတာ႕ေဘးမွာ အသင္႕ေနရာယူေနတယ္.. ဆြဲၾကည္႕ေတာ႕ နဲနဲသန္ေနသလိုဘဲ.. တစ္ပတ္ေလာက္ေနရင္ေတာ႕ အေတာ္ၿဖစ္သြားမွာဘဲထင္တယ္..အဘြားက သူ႕ဘူးစင္ကိုေရေလာင္းေနတယ္.. အညြန္႕ေတြတလူလူနဲ႕ ဗူးစင္က အဘြားကိုပီတိၿပံဳးေတြေပးေနတာလို႕ အေမကေၿပာဖူးပါတယ္.. ဘာလဲေတာ႕ကြ်န္ေတာ္မသိဘူး။ ခါးကိုင္းေနတဲ႕အဘြားကိုၾကည္႕ရတာ တခါတေလကြ်န္ေတာ္စိတ္ပ်က္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕သူနဲ႕လမ္းေလွ်ာက္ရင္လည္း စိတ္မရွည္ဘူး။ ဒါေပမဲ႕အဘြားက သူေၿမးေတြမသိေအာင္ ကြ်န္ေတာ္႕ကို ပိုက္ဆံတိတ္တိတ္ကေလး ေပးတတ္တာေတာ႕ခ်စ္စရာေလးပါ… အကိုကအဘြားကိုနင္းမေပးခ်င္ဘူးေလ.. သူက အားရင္ သူ႕ေခါင္းကိုဘဲမွန္တၾကည္႕ၾကည္႕နဲ႕ “သ” ေနတတ္တာ.. သူကလူပ်ိဳေပါက္ၿဖစ္ေနၿပီတဲ႕.. ကြ်န္ေတာ္တို႕လို ေလးခြလဲ မကိုင္ေတာ႕ဘူး..

“ေက်ာင္းပိတ္လိုက္တာနဲ႕သိသာလိုက္တာေနာ္ ရြာထဲမွာကေလးေတြအသံခ်ည္းဘဲၾကားေနရတာ”. ေဘးနားအိမ္က ေဒၚဘုမက စိတ္ညစ္သလိုေၿပာတယ္။ကေလးေတြကိုဆိုရင္ အၿမဲၿမည္တြန္ေတာက္တီးတတ္တဲ႕ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြ ေလးခြကိုယ္စီနဲ႕ ညတညမွာေခ်ာင္းပစ္ခဲ႕ဖူးတယ္။ ေတာ္ေတာ္နားသြားပံုဘဲဗ်.. အမေလးေအာ္ၿပီး သူၾကီး ကိုေၿပးတိုင္ေတာ႕တာဘဲ.. ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း ခပ္တည္တည္နဲ႕ လူစုခြဲၿပီး ကိုယ္႕အိမ္ကို ၿပန္ေနလိုက္တယ္..
ရယ္စရာဘဲေနာ္.. လက္သည္မေပၚလိုက္ဘူးဗ် ဘယ္သူပစ္တယ္ဆိုတာ၊ သူကလည္း သူ႕ကိုေလးခြနဲ႕ပစ္တာ ကေလးေတြလို႕မထင္လိုက္ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ႕ အေဖကသိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႕ကို အိမ္ေပၚေခၚၿပီးအသာကပ္ေမးေတာ႕တာဘဲ။ အတိအက် သိထာတဲ႕ပံုစံဆိုေတာ႕ ေခါင္းညိတ္ရတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ေတာ႕ အတီးခံရေတာ႕မယ္ထင္ထားခဲ႕တာ။ ေနာက္မလုပ္ေတာ႕နဲ႕ေနာ္ဆိုတာဘဲ ေၿပာတယ္..ကြ်န္ေတာ္ကသာေၾကာက္ေနမိတာပါ.. အေဖက သူ႕သားေတြကို တခါမွ မရိုက္တာ ရြာထဲကလူတိုင္းသိတယ္၊ အေဖ႕ကိုကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္. ဒါေပမဲ႕ ေလးခြကိုင္တာမၾကိဳက္တဲ႕အေဖ႕ကိုမုန္းခ်င္တယ္..

ဗူးစင္ေပၚမွာတလွဳပ္လွဳပ္နဲ႕အလုပ္ရွဳပ္ေနတဲ႕စာ၀တီးငွက္ကေလးကိုကြ်န္ေတာ္ေခ်ာင္းေနတာၾကာၿပီ… ေကာက္ရိုးေတြေခါက္ၿပန္သယ္ၿပီး သိုက္ၿမံဳေဆာက္ေနၾကတာ..ေလးခြကိုင္ထားတဲ႕ကြ်န္ေတာ္႕လက္ေတြက ပစ္ခ်င္တာယားေနၿပီ.. ဘာဆက္ၿဖစ္မလဲဆိုတာလည္း ၾကည္႕ေနခ်င္ေသးတယ္.. မေမာနိုင္မပန္းနိုင္ အသိုက္ေဆာက္ေနတဲ႕ ငွက္ေမာင္နံကိုေခ်ာင္းၾကည္႕ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲမသိဘူး.. အေမထမင္းစားလာေခၚမွ သတိယတယ္။ထမင္း၀ိုင္းမွာ အေဖက မထင္မွတ္တဲ႕စကားေၿပာတယ္.. “ငါ႕သား ငွက္ကေလးေတြကိုသြားမပစ္နဲ႕ေနာ္ သူတို႕လည္း သူတို႕သား သမီးေတြအတြက္အိမ္ေဆာက္ေနၾကတာ “..
ကြ်န္ေတာ္လုပ္သမွ် အရာအားလံုးကို အေဖကၾကိဳသိေနပါလားေတြးမိတယ္။ ညေနခင္းမွာ ဗူးစင္ေဘး ခုံတန္းေလးတခုခ်ၿပီး အိမ္သားေတြ စကား၀ိုင္းေကာင္းေနၾကတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ အေဖက သနားစရာငွက္ကေလးေတြအေၾကာင္းပံုၿပင္တပုဒ္ကြ်န္ေတာ္႕ကိုေၿပာၿပတယ္။ အိမ္ေဘးနားက သူငယ္ခ်င္း ပြရီးနဲ႕ ရတနာလည္းပါတယ္။ ပံုၿပင္ေလးကသနားစရာပါ။ သနားစရာေလးေနာ္လို႕ ရတနာက ခနခနေၿပာတယ္။ ပြရီးကလည္း ဟုတ္တယ္လို႕ေၿပာတယ္။ ၿပန္ခါနီးက်ေတာ႕ရတနာက ဆရာၾကီးစတိုင္လ္နဲ႕ နင္ ငွက္ကေလးေတြကို ေလးခြနဲ႕မပစ္သင္႕ေတာ႕ဘူး လို႕ေၿပာတယ္.. ကြ်န္ေတာ္က နဘန္က်င္းမယ္ၿပင္မွ လွ်ာထုပ္ၿပၿပီးအိမ္ထဲေၿပး၀င္းသြားေလရဲ႕..

ေနာက္မနက္မွာ မနက္အေစာၾကီးကထဲက ကြ်န္ေတာ္ဘူးစင္ေအာက္ကိုေရာက္ေနတယ္.. အသိုက္ကေလးက အေတာ္ၿပီးေနၿပီ.. ခနေနေတာ႕ ပြရီးနဲ႕ရတနာေရာက္လာတယ္… တိတ္တိတ္ေနၾကေနာ္လို႕ လက္ဟန္နဲ႕ေၿပာမွ သူတို႕သေဘာေပါက္တယ္.. ကြ်န္ေတာ္တို႕သံုးေယာက္ အလုပ္ရွဳပ္ေနတဲ႕ ငွက္ကေလးနွစ္ေကာင္ကို တမနက္ခင္းလံုးေခ်ာင္းၾကည္႕ေနၾကတယ္…ေလးခြပါလားလို႕ ပြရီးကေမးေတာ႕ေခါင္းရမ္းၿပမိတယ္။ တိုးတိုးေၿပာရင္းနဲ႕အသံကက်ယ္လာတယ္။ အေဖက ဖ်ာတခ်ပ္ လာခင္းေပးတယ္.. သံုးေယာက္သား သိုက္အိမ္ေဆာက္ေနတဲ႕ ငွက္နွစ္ေကာင္ကို ဖ်ာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ရင္း ၾကည္႕ေနမိတယ္.. ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ကိုယ္႕အိမ္ကိုၿပန္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ႕ၿပန္ဆံုၾကတယ္။ ငွက္ကေလးေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႕ကေလးေတြကို ခုအခ်ိန္မွာ ေၾကာက္ရမွန္းမသိေတာ႕ဘူး…

အဘြားက သူ႕ဘူးစင္ေအာက္က ကေလးသံုးေယာက္ကိုဘာမွမေၿပာဘူး.. ဘာမွလည္း မေမးဘူး.. သူ႕ဘူးစင္ရိပ္မွာ ဆိုေတာ႕ သူလည္းေက်နပ္ေနပံုပါဘဲ..အခုေတာ႕ ငွက္မက အသိုက္ထဲမွာဘဲအေနမ်ားတယ္.. ငွက္ဖိုက သေလးနွံေတြခ်ီလာၿပီး အသိုက္ထဲထိုးေပးတာၿမင္ရတယ္.. ညေနခင္းမွာ အဲဒီအေၾကာင္းကို အေဖ႕ကိုေၿပာမိတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ ငွက္ငယ္ကေလးေတြေပါက္ေတာ႕မယ္လို႕အေဖကေၿပာေတာ႕ကြ်န္ေတာ္တို႕ကေလးေတြးခံုေပါက္ေပ်ာ္ၿမဴးၾကတယ္…
တိတ္ဆိတ္တဲ႕နံက္ခင္းကို က်ယ္ေလာင္တဲ႕ငိုက္ရွိဳက္သံနဲ႕မိတ္ဆက္လိုက္ၿပီထင္တယ္…
“ကိုတရုပ္ၾကီးဆံုးသြားၿပီတဲ႕”.. မိန္းမနဲ႕သမီးေတြရဲ႕ငိုသံက ကမၻာပ်က္သံအလား ၀မ္းနဲဖို႕ေကာင္းလြန္းပါတယ္..
‘အငယ္ဆံုးကေလးမွ နိဳ႕မၿပတ္ေသးဘူး’ လို႕ အေမက စိတ္မေကာင္းသံနဲ႕ေၿပာတယ္။ ‘ သား အိမ ကိုအနိဳင္မက်င္႕ရဘူးေနာ္’ လို႕အေမကမွာေနလို႕ေခါင္းညိတ္ရတယ္.. အိမ ဆိုက ကြ်န္ေတာ္နဲ႕တတန္းထဲ ကိုတရုပ္ၾကီးရဲ႕သမီး.. ဒီအရြယ္ၾကီးေရာက္ေနၿပီေတာင္ သူ႕အေဖပုခံုးေပၚက မဆင္းလို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကေလးေတြက သိပ္မတည္႕ၾကဖူး.. .
အသုဘ ဓါတ္စက္ဖြင္႕သံကိုကြ်န္ေတာ္မၾကိဳက္ပါဘူး.. စိတ္ထဲမွာငိုခ်င္တယ္.. ေၾကးစည္သံကလည္း ေခ်ာက္ခ်ားေစသလိုဘဲ.. ရြာထဲမွာကေလးေတြအရင္လိုဆူညံမေနၾကေတာ႕ဘူး.. . ကေလးေတြရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ဆူညံသံေတြကို သေဘာက်တဲ႕အေဖက ေနရတာတမ်ိဳးၾကီးဘဲလို႕ေၿပာတယ္…သံုးရက္ေၿမာက္မွာအေလာင္းကို သင္းခ်ိဳင္းသြားပို႕ၾကတယ္…ငိုၾကီးခ်က္မနဲ႕ အေလာင္းကိုလို္က္ဆြဲေနတဲ႕ ကိုတရုပ္ၾကီးမိန္းမကို သူ႕ေဆြမ်ိဳးေတြကဆြဲထားရတယ္.. “ ေတာ္႕ သား၊သမီးေတြကို ဘယ္သူကေစာက္ေရွာက္ေတာ႕မွာလဲတဲ႕”..
အေမကကြ်န္ေတာ္႕ကိုမလိုက္ခဲ႕ေစခ်င္ဘူး.. အဘြားနဲ႕ေနခဲ႕တဲ႕.. ဒါေပမဲ႕ကြ်န္ေတာ္ လူေသေတြကိုဘာလုပ္ၾကမလဲ လိုက္ၾကည္႕ခ်င္ေနတယ္။ ရုတ္တရက္ အေဖကကြ်န္ေတာ္႕ကို ေကာက္ခ်ီလိုက္ေတာ႕ အေမကဘာမွမေၿပာေတာ႕ဘူး… တရြာလံုးနီးပါးလူေတြေၾကာင္႕သင္းခ်ိဳင္းဟာ ဖုတ္အလူးလူးထေနတယ္… ငို ၿငီးသံေလာက ကေန ေ၀းေအာင္ အၿခားကို အေဖနဲ႕ထြက္ေၿပးခ်င္ပါတယ္..ဆံပင္ဖားလ်ားခ်ထားတဲ႕မိန္းမၾကီးေတြကိုကြ်န္ေတာ္မၾကည္႕ခ်င္ဘူး။
ခနေနရင္ အေလာင္းကိုမီးရွိဳ႕ေတာ႕မွာ… အားလံုးကေစာင္႕ၾကည္႕ေနၾကတယ္.. စိုက္ၾကည္႕ေနတဲ႕ကြ်န္ေတာ္႕မ်က္လံုးကို အေဖက သူ႕လက္နဲ႕လာကြယ္တဲ႕.. “သားရယ္ ၿပန္ၾကရေအာင္တဲ႕ “…
ညေနခင္းမွာ အေဖက ငွက္ေတြအေၾကာင္းပံုၿပင္တပုဒ္ ထပ္ေၿပာပါတယ္.. . မိခင္ငွက္မၾကီးေသၿပီး သားသမီးေတြလည္း အစာငတ္ေရငတ္ နဲ႕ ေသၾကရတဲ႕ ၀မ္းနဲစရာပံုၿပင္ပါ…ရတနာကတရွုပ္ရွဳပ္ငိုပါတယ္..
ပြရီးလည္း မၾကာခင္ငိုေတာ႕မယ္ထင္တယ္.. ကြ်န္ေတာ္႕ပါးၿပင္မွာစီးက်ေနတဲ႕ မ်က္ရည္ကို အေဖက သူ႕လက္နဲ႕သုတ္ေပးတယ္….

နံက္ခင္းမွာ ငွက္ေပါက္ကေလးေတြရဲ႕ ဆာေလာင္ေနတဲ႕ ဆူညံသံနဲ႕အတူကြ်န္ေတာ္နိဳးထလာပါတယ္..ေဘးနားကေလးခြေလးကိုေၾကာက္ရြံ႕စြာကြ်န္ေတာ္ အၾကာၾကီ း ေငးၾကည္႕ေနမိတယ္… ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တခုကိုေအာင္ၿမင္စြာခ်အၿပီးမွာေတာ႕ကြ်န္ေတာ္႕စိတ္ေတြကၾကည္လင္ေပါ႕ပါးလို႕ေနပါတယ္..

အစိတ္စိတ္ ဓါးနဲ႕ခုတ္ပိုင္းခံထားရတဲ႕ ေလးခြေလးကို အေဖကအၿပံဳးနဲ႕ၾကည္႕တယ္.. ၿပီးေတာ႕ကြ်န္ေတာ္႕ေခါင္းကိုအသာပြတ္ၿပီး.. သားက လိမ္မာလာၿပီတဲ႕.. . ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေတာ႕မွ႕ငွက္ကေလးေတြကို ေလးခြနဲ႕မပစ္ေတာ႕ဘူးလို႕ အေဖ႕ကို ထပ္ခါထပ္ခါေၿပာမိတယ္…
ဘူးစင္ေအာက္မွာ ဟိုနွစ္ေယာက္ေရာက္ေနၿပီ…. ရတနာက သေလးနွံအခ်ိဳ႕ကြ်န္ေတာ္႕ကိုေပးတယ္.. အေကာင္ေလးေတြေပါက္ေနၿပီ၊ဆာေနေရာ႕မယ္ အၿမန္ေကြ်းလိုက္တဲ႕.. ပြရီးက သူခိုးစားေနၾက ေၿမပဲေတာင္႕ေတြယူလာတယ္.. ဒုတ္တေခ်ာင္းနဲ႕သေလးနွံေတြကိုခ်ိတ္ၿပီး အသိုက္ေရွ႕မွာ ပို႕ေပးၾကတယ္..
ၿပီးေတာ႕ စိတ္၀င္တစားနဲ႕ ဖ်ာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ရင္း ၾကည္နူးစြားေငးၾကည္႕ေနမိေတာ႕တယ္..
သိပ္မၾကာခင္မွာ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ဆာေလာင္ေအာ္ဟစ္သံေလးေတြတိတ္သြားေတာ႕ ကေလးသံုးေယာက္ တေယာက္ကိုတေယာက္ ၾကည္႕ၾကတယ္..အေဖကကြ်န္ေတာ္တို႕ကိုၾကည္႕ၿပီးၿပံဳးေနပါတယ္..ေလအေ၀ွ႕မွာ ဗူးညြန္႕ကေလးေတြ လွဳပ္ေနၾကတယ္.ေညာင္က်ပ္ပင္ေပၚက ခ်ိဳးေမာင္ႏွံရဲ႕ ၿမဴးကူသံကိုလည္း ၾကားရတယ္..